تناقض آشکار در تصمیم‌گیری‌ها/ وقتی برای صرفه‌جویی انرژی تعطیل می‌کنیم، اما برای جان مردم نه

نهاد اسماعیلی منش_ در خوزستان، آلودگی هوا به وضعیت خطرناک و نفس‌گیر رسیده، اما هنوز تصمیم قاطعی برای تعطیلی ادارات یا تغییر ساعات کاری دیده نمی‌شود. این وضعیت پرسش‌های جدی درباره اولویت‌های مدیریتی در استان ایجاد کرده است.

همین مدیران، در روزهای گرم تابستان بدون هیچ تردیدی ساعت کاری ادارات را کاهش می‌دهند تا از مصرف انرژی کاسته شود؛ اقدامی درست، اما نشان‌دهنده حساسیت بالا نسبت به برق و بی‌توجهی عجیب نسبت به سلامت مردم است.

چطور ممکن است صرفه‌جویی انرژی مهم‌تر از سلامت شهروندانی باشد که هر روز در اهواز، ماهشهر، آبادان، شادگان و دیگر شهرهای آلوده خوزستان هوای سمی تنفس می‌کنند؟ این تناقض مدیریتی، امروز به یکی از جدی‌ترین مطالبه‌های افکار عمومی تبدیل شده است.

در همین روزها که مدارس و دانشگاه‌ها به دلیل آلودگی تعطیل یا غیرحضوری می‌شوند، کارکنان ادارات مجبورند در همان هوای مضر در محل کار حضور پیدا کنند؛ گویی جانِ این قشر در معادلات مدیریتی به حساب نمی‌آید.

این در حالی است که در شهرهای دیگر کشور با رسیدن شاخص آلودگی به وضعیت ناسالم برای گروه‌های حساس، ادارات تعطیل یا ساعات کاری محدود می‌شود؛ اما خوزستان با وجود آلوده‌ترین هوا در کشور، همچنان گرفتار تصمیم‌های دوگانه است.

بدیهی است اثرات این آلودگی در کوتاه‌مدت خود را در سلامت مردم نشان می‌دهد؛ از افزایش حملات تنفسی و قلبی تا هزینه‌های سنگین دارو و درمان که در شرایط اقتصادی فعلی برای خانواده‌ها طاقت‌فرساست.

پرسش مردم خوزستان روشن است: اگر مدیریت توان تصمیم‌گیری برای کاهش ساعت اداری در تابستان را دارد، چرا اکنون برای حفظ جان شهروندان چنین اقدامی انجام نمی‌دهد؟ بازنگری فوری در سیاست‌های کاری و تعطیلی ادارات در روزهای آلوده، کمترین حق مردم و ضروری‌ترین مطالبه امروز استان است.